Tuğba Kocakaplan Şiirleri - Şair Tuğba K ...

Elimi ayağımı birbirinedolştırıyor bu nisan yağmurları…
Senin tüm kinini hırçınca boşaltıyor üstüme gri bulutlar…
İçimin yangını söner mi sandın?
Yanıldın…
Düştükçe her damlası
Benle beraber yanıyor…

Gitgide daralan bu yol
Artık iki kişilik değildir...
Mecnun'un Leyla'yı geri çevirmesi bundandır...
Tek kişi olduğunu anladığın vakit
Allah aşkını tattığın vakittir...

Her şey ortalıkta;
yarım bir çay bardağı var masada,
tarağını yine unutmuşsun
aynanın önünde...
Yatağının kenarında sarı sayfalı bir kitap...
Muslutan damlayan birkaç damla

Ay semâ denilen kucaktan düşmüş
Gece adlı kara kız ağlamakta
Küçük bir tepe üstüne kapanmış...
Boş beşik sallanır durur odada..

Gözyaşı bir yıldırım gibi düşer

Adımı Yalıçapkını koydu bir grup serseri yağmur...
Çünkü ben sana ağladığım gün doğdum...
ve o deniz oluştu _gözyaşımdan_
belki okyanus kadar büyük değil ama daha derin
ve çarptıkça kayalara
o şairler şehrine kıvılcımlar sıçrattı dalgaları...

İzimi sürer bir çığlık,
Yanlız ben mi duyuyorum? .
Kanlı ayaklarım çıplak,
Hiç durmadan yürüyorum...

Benzimden düştü ebruli

Kör bir adam gibi sevmeliyim seni…
Yalnızca dokunarak,hissederek…
Ta ötelerden gelen en ince ayak sesin bile
Çınlatmalı kulaklarımı…
İçinden düşündüklerini bile duyabilmeliyim…
Nemli havalar gibi,ılık nefesini hissetmeliyim yüzümde…

Renklerim soluyor
hepsi sarıya özendi
havalar sarardı
yağmurlar sarardı
gökkuşağındaki
renklerim de sarardı...

Belki
'ölmek' kelimesi
yaşayanlar için
duyulduğunda bir telaş yanlızca...
Bacaklarım tutmuyor
artık göremiyorum

Aslında doğrudur uçan halı hikayesi
Ama yanlış anlatır onu bu asrın cümlesi
Esasında o halı da küçücüktür...
Önce bir ses yükselir semaya
Sonra dimdik durulur o halıya
Gözlerin kapanır gibi olur; süzülür