Sıradan bir döngü içinde ilerlerken;
Bir fısıltı koptu sağır edercesine.
“Ölümü çağıracaksın”dedi seslenirken
İçimdeki pervâ çıktı delirircesine.
Aklımın bir köşesinde özenle saklanan;
Aşkın Ortaçağ'ındaydım,
Dünyayı evrenin merkezi sanırdım,
Bilmezdim farklı gezegenlerin varlığını,
Sanatsız ruhumla ruhsuzca yaşardım...
Ruhuma getirdiğin rönesansla;
Arzı kaplayan karlı ayaz bir gecede,
Üçüncü ölüm antlaşması imzalandı.
On yıl arayla yapılan üçüncü denemede;
Sonunda ölümle anlaşma sağlandı.
Ardından ölüm fırının gazını açtı,
Kalp unutur beyin hatırlatır,
Böyledir döngü içimi acıtır,
Ne zaman kurculasam hafızamı;
Anıları kalbime sıçratır.
Ah bu güçlü hafıza beladır başa,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!