yapışır yakana yalnızlık
atamazsın bırakamazsın....
gün gelir herşeyini kaybetsende
o sana sadıktır.
herşeye rağmen bırakmaz seni
o artık senin bir parçan
teyibim yine baş ucumda
dinliyorum yine şarkılarımızı
eski günler yok artık....
konuşmuyor taş duvarlar
söylemiyorlar şarkımızı..
umutsuzluk karanlığında
seni seviyorum
seni sadece kim olduğun için değil
seninle beraberken kim olduğumu anladığım için
seni seviyorum
saklı kalmış beni ortaya çıkardığın için
seni seviyorum
şu anda bir hüzün var bu boş evde
artık o ses yok...
kimsesiz biri gibi
istenmez artık bu odalar
yanmaz artık lambaları
basılmaz merdivenlerine
yine yollara vurdum kendimi
yürüyorum yollarda
ayaklarım çıplak....
caddeden geçen onca rabayı sayıyorum
delicesine...
kendimi bir arabanın altına atasım geliyor
cesetin şu an karşımda
inan hiç ağlamıyorum
hiç üzülmüyorum ölümüne
çünkü herşeye gülmeyi
senden öğrendim
ölüme bile.....
yalan söyledim onlara
seni seviyorum diye
sahteydi sana
söylediğim şiirler
gözyaşlarımda yalandı
yalnız inan
sevgili tadıyla sevemeden seni
korka korka tutamadan ellerini
sabahlara kadar dinlemeden sözlerimi
yok olup gidiverdin kardelenim
gençlik çığlığıyla öpeden seni
korka korka saramadan ellerini
dün gece
soğuğun karanlığında
yürürken bu yorgun sokakta
rastladım o canım umutlarıma
hepsinin üzerinde bir yığın toz vardı
temizlemeye çalıştım ama başaramadım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!