Yağmurlu bir şubat günüydü
Rahmet yağmurları yağıyordu göklerden
Meğer insan en sevdiğini yağmurda kaybedermiş
Şimdi her yağmur yağdığında toprak buram buram sen kokuyor
İçimdeki yerin bilirim bir daha dolmaz
Ben hasta olunca başucumdan ayrılmazdın
Bütün gece bildiğin tüm duaları okurdun
Birazcık ateşim yükselse korkudan ağlardın
Affet beni benim canım annem sen hastayken yanına gelemedim
Düşüp bacağımı yaralasam üflerdin acımasın diye
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!