Ağlamayı seçtim, yine kolayı.
Dertler sağnak olur iner mi diye?
Şişeler boşalttım, son çare belki.
Dalgalanan gönlüm diner mi diye?
Boşa değil yüzümdeki çizgiler,
Elinle çizdiğin nakış’ındandır.
Yüreğimde fırtınalar koparan
Bir çift ela gözün bakışındandır.
Gönül kovalıyor boşa gideni
Düş elimden kalemim
Yazmak istemiyorum.
Sadece seni değil!
Beni de sevmiyorum
Biliyorum kabahatin
Bu gün seni gördüm
O çıkmaz sokakta.
Sen yeni giriyordun üstelik
Benim döndüğüm zamanlarda.
O yolu iyi biliyorum ben.
Umutsuzca sevdi, sitem etmedi.
Son pula atılan zar saydı gönül.
Çatılan kaşları, asılan yüzü
Belki sever diye kâr saydı gönül.
Kahrolası masum sevdiğim yüzün,
Çıkmaz hayalimden,düşümden çıkmaz.
Zindan gecelere ektiğin hüzün,
Akmaz yüreğimden,süzülüp akmaz.
Görmeseydim seni,o gece keşke,
Gönlüm kaç gecedir laf dinlemiyor,
Şöyle bir hizaya katamıyorum.
Baktığım her yerde gözlerin durur,
Bir türlü içimden atamıyorum.
Hüküm kesinleşti mühür basıldı.
Uzadı bu gece bitmek bilmiyor.
Geceyi sabaha bağlatmadı ki.
Yüreğim kabardı doldu taşıyor.
Serde erkeklik var ağlatmadı ki.
Gözlerin var
Hancerle yaralanmış gibi.
Gözlerin,
Buralara ait değil gibi.
Anlamaz yanık türküler gözlerini.
Gözlerin bana yakın,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!