Tufeyli... Şiiri - Yüksel Nimet Apel

Ne çok para harcayanlar var;
Bir de onların sırtında tufeyli...
Tam da ayın ortası,
Öldü babaları aniden; sağolası amcası,
İyi ki de vardı.
Oğlan nihari, kız da leyli;
Yazıldılar o şehrin mektebine...

Doğrusu diyecek yok;
Kızın da oğlanın da edebine...
Lakin amca kırk dereden su,
Doğrusu;
Getirip de,her işi halledenlerden...

Yattı mı servetin üstüne,
Gerek ola ki; adam ola, adam kişi,
Hep çapanoğlu, bu uyanık amcanın işi...
Şaklaban, dalkavuk; her gün birine sırnaşır,
El etek öper...

Yere göğe komaz kimseyi, el pençe divan,
Bu nasıl iş, bu nasıl civan?

Dedik ya baştan,
Bazıları zengindir; karun gibi.
Yatlar katlar malikhaneler...
Bir dedikçe Allah bin verir;
Anbarlar dolar taşardı...

Eli bol idi, babalarının adı.
Çok, çook para harcardı...

Sağlığında taşırdı sırtında, bir de onlarca tufeyli...

24/Ağustos/2009/Bodrum