Otuz otuz beş yaşlarında
Esmer bir doksan boylarında
Güzel gözleri kahverengi
Iki de ben var yanağında
Onunla gitti anılarım
Yere serildi yarınlarım
Şu güzel ömrü yaşamadan
Tükendi bir bir ümitlerim
Birde sevmenin hastasıymış
Güzel yalanlar ustasıymış
Tuhaf halleri görürdüm de
Ölen anneye hep yastaymış
Bazen kendime kendine gel
Düşme tufaya kenardan gel
Yalnışı olmaz hesap ettim
Kendime kendim inat ettim
Aramam onu bıraktım gitsin
Yaptığı hata büyük bilsin
Kaçıncı sıra beni silsin
Geldim tufaya bunu bilsin
Kayıt Tarihi : 16.1.2019 15:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!