Gözlerim de bir tufandan arda kalan resim.
Hala titriyor, adını adım gibi söyleyemeyen sesim.
Sensiz mechul, kayıp benliğim yerde mi gökdemiyim.
Tufan ,sen ve bir tek kalan benim.
Mum ettiler!
Aydınlatamadığım karanlığa
Yandım yandım eridim, eriştiremedim hiç birini eşiğe
Hiç olmadık bir anda içim de bir korku! Korkuyordum, dokunamamaktan üç beş yazgıya
Söndüm ama ona sevindim, işte tek tesellim...
Kayıt Tarihi : 11.5.2020 16:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mustafa Parlak](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/05/11/tufandan-sonra-5.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!