TuFaNBeYLiM Hasretim Şiiri - Hamza Bilge

Ben kürebeli yaylalarında,
Arpa tarlalarında,sap kağnılarında,
Kuzu oğlak arkasında büyüdüm,
Çiğdemler sümbüller nevruzlar topladım.
Akşam karanlığında kurbağa sesleri,
Gecemi besteleyen cırcır böceği,
Çocuk yüreğimi yakan,
Anadolu türküleri dinledim.
Bir baş soğan biraz tandır ekmegi,
Bir tas tarhana biraz çökelek,
Bir peygamber sofrasıydı soframız..
Yoksulluğumla bağlandım sana
Mecnunlar gibi üstelik.
Yağmurlar başlayınca damımız damlar,
Dizlerini döve döve ağlardı anam,
Babam loğ çeker ben saman atardım.
Şimdi yağmur seli sokaklar,
Bir damla düşmez damlardan,
Ve o günler hiç çıkmaz aklımdan.
Tufanbeyli m hasretim,
Sana meger ne sevdalar büyütmüşüm,
İç içe güzellik uç uca kahır.
Yüreğimi bin parçaya bölseler bile,
Her parçası seni çağırır.

05,05,2008
Yalnızlığım sana ayrı kalışımdandır.
Biliyorum seninle olmak imkansız
Ama sensizlikte imkansız.