Önüne konu getirip
şiir yaz dersen şaire;
şair, var eder, var edenin ilhamı ile.
Konu ölümse korku bahane.
Şair aşk yoluna kurban olsa yârine;
aldırış etmese, onu sevenlere.
İlham ile kavur
Şiir kıvamına gelinceye kadar karıştır
Ama içine umutsuzlukla umudu bir koy
ve dibi tutmasın diye hayallerinde ilave et
hayaller ucuz ve suni olsun;
sonra iki tutam sevgi at
Şimdi bir akşamdayım
ayı ellerinin arasına alan.
Sesiz bir koruluktayım
yolcularına korku salan.
Derin bir uyku çekiyor gürültü
firarda dolanıyor akşamda sessizlik.
Elerini çizemem gözlerin varken;
vücudun yok;
her şeyi anlatan yüzün var resmimde;
kalbinin tercümesi;
yüreğinin ardındaki nameler;
hepsi kalemimin çiziklerinde.
Bir gün buy dünyadan gideceğim
bütün tozları silkelediğinde namert güneş
arş kapanırken ateş böceği misali gözleri alacağım.
Bütün ufuk çizgileri üzerimde olacak;
silgiler, kitaplar, defterler kalemler,
gitarlar, kemanlar, piyanolar;
Değişik düşüncelerle bütünleşircesine,
kayıt dışı bir yenilginin içindeymişçesine,
sadakatsiz bir melek olmayacağına göre
o şeytanın ta kendisi olmalı.
Hayır…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!