Köklü bir doğa töz ağaç kökünden dal sürdü yüz yıl sonra devrim meyvesi.
Açık yol yoktu, tümü yeniden açıldı.
An geçmişin acı günlerinin tadını çıkarma olanağı verecek olan gelecek sunan bir umuttu.
Acı büyüten büyüyerek, büyüklenen bir büyüklenme küçültür.
Unut demek kolay gel bana sor bir de,
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.
Devamını Oku
Unutamıyorum işte unutamıyorum,
Birşey var şuramda beni kahreden,
Şuramda tam yüreğimin üstünde,
Çakılı duran birşey var,
Elimde değil söküp atamıyorum.