Tufan kalkmış. Şiiri - Navruz Kaplan

Tufan kalkmış yok olacam görmeden
Ağaçlar kökünden sökülmüş burda
Sizin orda tufan yok burda zordayım
Pencerem kapım kapalıdır çıkamam

Yaşatıyor allahım ölmeden görecem
Gönülden istedim yalanım yoktur
Adını ben koydum görmeden ölmem
Sevgileri çok büyük çocuktur gelen

Yaşlandım burada o kadar zor ki
Önce kolay sandım tütü burnumda
Yavruyu atamaz baba soğuğa
Baba donsa demez kışta kabahat

Babam bir gün beni aldı altına
Mefsim son bahardı bıraz cık soğuk
Kendi çok üşüdü demedi o an
Bir gün sonura doktor dedi soğuktan

Benim adım Navruz oğluma anlatım
Çocuklarıma yapacağım şüpe yok
Babam bana benden kalsın çocuğa
Okuyan anlasın çocuk ağır basıyor?