Fırtına durulalı oldu epey vakit
Şimşekler gürlemiyor gökyüzünde
Kalmadı ıslanmayan tek zerre
Yeryüzünde
Çok uzaklardan selamlıyor güneş
Ufacık süzmesi kafi çıkmaya yola
Tabiat duruluyor sakin bir kedi
Hat safada heyecan içinde gemi
Uyandı uykudan kuşlar cıvıldar
Zürafanın sığmıyor boynu alan dar
Bembeyaz sakallar sanki kar
Güvercinin dönüşünü bekliyor
Tufandan geriye kalanlar…
En dorukta heyecan atar damar
Nabız bilinmeze son hız koşar
Çırpıyor kanat beyaz güvercin
Üflemesi gibi sura mikâil’in
Çıt yok, tek ses duyuyor herkes
Ciğerler şişmiş tutulmuş nefes
Çırpıyor kanat beyaz güvercin
Miraca çıkar gibi Muhammedin (sav)
Ağlamaklı gülme ,şükür tebessümü yüzde
Ak sakallardan süzülüveriyor göz zemzemin
Geldi güvercin biraz yorgun hafif argın
Zeytin dalı gagasında ,bulmuş işte kargın
Yelkenler fora
Güvercin duruyor üstünde güzel elin
Nuh dümende bilmiyor da gittiği yer kimin
Ama ,sinmiş üstüne cennet kokusu güvercinin
Kayıt Tarihi : 27.3.2023 20:38:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!