Şairler köşklerinde yaşar kimseler bilmez,
Gönlün alabildiğince odalar, sayıya gelmez,
Duygularının sahipleri yaşar içleri görünmez,
Sabah olunca hangisinde konaklamış bilinmez.
Heceden koridorlar, taşlara takılıp düşmez,
Manada sendeler de döşeyenlere gücenmez,
Harman yerinde anıları birbirinden ayırt etmez,
Gece olunca ayaz vurur, yürek titrer de üşümez.
Ey sahibi gönül bu sözüm sana, gayrı yüz gülmez,
Odalar ambar misali dolmuş, boşaltmaya yaş yetmez,
Kurudu sandıkların hışırdar, sandığa saklamayla yitmez,
Şiir olup akarken için, dışarıda bekleyenler tufanı sezmez.
Kayıt Tarihi : 13.6.2017 12:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Daha önce çok beğenerek okuduğum şiirinizi 'Günün Şiiri' seçkisinde yer almasından dolayı sizi içtenlikle kutlarım...
Güçlü kaleminiz daim olsun... Saygılarımla....
Şair yüreğinin tüm güzel duygulara açık olan, o güzel, o naif yüreğini, ambar olarak tanımlayıp yaş yetmez demeniz
ve yine
her biri ayrı kıymette olup, hiç bir terazinin değeri için tartmaya yetemeyeceği şiirleri, velevki bugün kıymet verilmeyip gün yüzüne çıkmamış olsa bile, sandıkta durmakta, ama zamanla değeri yitmez demeniz kısmına hayran kaldım.
Kıymetli kaleminizi kutlarım.
Saygılarımla
TÜM YORUMLAR (6)