muhalif geceye kan kusuyor ay
acıdan (?) kıvranıyor cümle böcekler
sürüngen zehirleri akıyor yeşil, yeşil toprağa
içimde bir deniz çalkantısı midem bulanıyor
deliliğin kapıları aralanmış deliler yok ortalarda
sular kaynama noktasında fokurduyor
geç kalmış aşkları haykırıyor mor dağlar
Yokluğunda ne ateşleri hasretimle yaktım da
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Devamını Oku
Bir seni yakamadım, beni yaktığın gibi
Çölde su, mahpusta gün, oruçta ekmek gibi bekledim seni
Sense araya korkular koydun.
Yasaklar koydun...
Bitmez tükenmez engeller koydun
Yaratılışın son bildirgesinin, varoluş dekorlu ama yokoluş esinitili bir sahnede ve mitolojik kişilikler arasında okumak güzeldi...
Kutluyorum kaleminizi, çalışmanızı sayın Dinmez Er...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta