muhalif geceye kan kusuyor ay
acıdan (?) kıvranıyor cümle böcekler
sürüngen zehirleri akıyor yeşil, yeşil toprağa
içimde bir deniz çalkantısı midem bulanıyor
deliliğin kapıları aralanmış deliler yok ortalarda
sular kaynama noktasında fokurduyor
geç kalmış aşkları haykırıyor mor dağlar
Çiçekli badem ağaçlarını unut.
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Devamını Oku
Değmez,
bu bahiste
geri gelmesi mümkün olmayan hatırlanmamalı.
Islak saclarını güneşte kurut:
olgun meyvelerin baygınlığıyla pırıldasın
Yaratılışın son bildirgesinin, varoluş dekorlu ama yokoluş esinitili bir sahnede ve mitolojik kişilikler arasında okumak güzeldi...
Kutluyorum kaleminizi, çalışmanızı sayın Dinmez Er...
Bu şiir ile ilgili 11 tane yorum bulunmakta