Tufan Şiiri - Hürrem Çetin

Es Tufan es ortalık senin
Güneşe aldırma kendini kandırıyor
Hangi sıcağına bulamış bizi
İhtişama bürünüp aydınlattım sanıyor.

Es Tufan es delicesine
Yine bırak dünyayı sular altında
Belki bineriz biz de zamane gemisine
Aklanır suyunda nursuz suretlerimiz
Senin deliliğinden varırız kendimize.

Es tufan es bizler çürüdük
Senin bulutların bizleri bozmaz
Güneşe aldırma kendini kandırıyor
Aydınlğından gölgeler yapıp
Gölgeleri yüzümüz, yüzümüzü bizden sayıyor.

Es tufan es umut sendedir
Geçmişe yolculuk yapmamız gerek
O zaman da kirliymiş Dünya,
O zaman da çürük et kıvamında
Nasıl temizlenmiş bilmemiz gerek
Nuh’un gemisi mi olur, zamanenin mi
Bir gemiye binip giderken buradan
Yalan sıcağına, aydınlığına
Güneşe kendimizi anlatmak gerek...

Es Tufan es ortalık senin!
Senin yağmurlarında kalmamız gerek.