Aynanın aynaya baktığı
Islak sonsuzlukta,
Şehir sessizce ağlar,
Akar, damlar
Dudaklarının çatlak duvarlarından…
Bir lahit gibi serilir
Ayın karanlık yüzünde
Yükselerek yürüyorum.
Senin izlerini takip ediyorum.
- belli belirsiz...
Nefes alamıyorum
bu kurak tepelerde.
Sonsuzluğu mırıldanmakla kaldım
Solan şehrin hayalinde
Kısalmış bir hikayenin
Kayıp sözcüklerinde
Sahipsiz bir yere vardım...
Dudaklarımda morardı
sonbahar...
Soğudu
Caddeler, sokaklar...
Dondu
Gözlerdeki pırıltılar...
Ben öldüm, sen değil.
Ellerim ellerinde soğudu,
morardı tenim.
Ben gittim.
Sarardı düşen son yapraklar.
Ben bittim.
Karanlığa dikmiş gözlerimi
Soluksuzca bakıyorum.
Kalbimde bozuk bir saatin
aksak tıkırtıları...
Ayırmadan gözlerimi, bakıyorum.
Etrafı sarmış gölgelerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!