Tubişim Şiiri - Abbas Paksoy

Yaylaya vardım, göremedim.
Kimseciklere soramadım.
Sensiz, lokmamı düremedim.
Gelmedin, Tubişim gelmedin.

Öpemedim, altın yüz’ünü.
Yakut’a benzeyen gözünü,
Yaktın, kavurdun, şu özümü.
Gelmedin, Tubişim gelmedin.

Çekilmiyor ki, hayat sensiz.
Nasıl yaşıyorsun? Sen bensiz.
Yokluğun, beni etti densiz.
Gelmedin, Tubişim gelmedin.

Göremedim, ilkbaharları.
Bırakıyorum, sevdaları.
Terk ediyorum, diyarları.
Gelmedin, Tubişim gelmedin.

Paksoy’umda, sevgi bulurdun.
Hayatın tadını, alırdın.
Ömür boyu, mutlu olurdun.
Gelmedin, Tubişim gelmedin.