Canım, dağ ceylanım
Sensiz Tübingen
Dereleri kurumuş
Kederli bir ırmağa
Dalından koparılmış
Kırmızı bir güle
Sunasına hasret
Mavi bir göle benziyor
Her yıldız kayışında
Seni anıyorum
Andıkça yanıyorum
Dünü düşündükçe
Bir kat daha büyüyor
Geceye beslediğim kin
Sensiz Tübingen
Yalan gibi çirkin
Elimde kırmızı gülüm
Eşini yitirmiş
Turna gibi bağırıyorum
Bir şafak daha söküyor
Tübingen’de sensiz
Kuşlar beni çağırıyor
Ben seni çağırıyorum
Kayıt Tarihi : 11.12.2016 13:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!