Tûba Taner Şiirleri - Şair Tûba Taner

Seni böyle sakin görmemiştim hiç İzmir,
Sanki sonunda pes ettin büründün sessizliğine.
Yoksa bu halin karanlık geceden midir?
Kaygılanma yine yıldızlar var göğünde.

Bilirim derdin çoktur niceden,

Sana sesleniyorum duy beni artık ben!
Zaman hızla akarken sende bu duraksama neden?
Rabbinin verdiği fırsatlar gitmeden elden,
Gel kurtar kendini önüne set konulamayan selden.

Düşün, akıl et ama tutsak olma sakın hayallere,

Ne zamadır kalemi elime,
Almamıştım hiç böyle.
Başla gönlüm söylemeye,
Seni hâldaşlar dinleye.

Yıllar sonra yeniden,

Ey müslüman Türk askeri övün!
Şehit olmak sana nasip oldu bugün.
Senin için yurdumda var bir kutlu düğün,
Ruhun semada dolaştıkça düşmanların sürünsün.

Göğsünü siper ettin kuşattın yurdu,

Bazen gitmek gerekir uzaklara,
Belki saklamak için sırrı, sonsuza,
Belki de gömmek için sevdayı kuytuya,
Gitmek gerekir, alıp başını uzaklara...

Gidişinin manası anlaşılmasa da halinden,

Ey istikbâl diken gündelikçi terzi! Buyur, işte bu kumaş, yaralı bereli Yer yer siyah olsada özünde mavi. Sen daha iyi bilirsin bu işleri Lâkin, Solmuş parçalara batırma iğneyi! Bulunmaz hint kumaşı değilse de hani Kimbilir güzelliği, taşıdığı değerde gizli Ey istikbâl diken gündelikçi terzi! Göster hünerini, Ver elimize şöyle afilli, ışıl ışıl bir entari Zirâ peşin peşin ödendi, emeğinin ederi. İstikbâl diken gündelikçi terzi Almış mıdır aklın ve kalbin ölçülerini Ucundan kıyısından kesmiş midir hayalleri Yoksa yakasız bir gömlek midir elimize vereceği..

Ey Yâr-i Bâki
Aman ver haykırayım ahvalimi,
Öyle ki;
Anlatsam bu amansız firkâti
Dilim yorulur, lâl olur,
Anlatamasam, bulunmasa çaresi

Allahım senden geldim, sana döneceğim,
Ve birgün sana hesap vereceğim,
Huzurunda boynu bükük af dileyeceğim,
Allahım, affını esirgeme benden.

Bu dünya bir oyalanmaymış,

Allah"ım sen yücesin, Bütün güzelliklerin sahibisin, Sevgililerin en sevilenisin, Aşıkların ağlattıran muhabbetisin. Sen olunca gönülde bir kere, Alem görünmez aşığın gözüne, Kelâmın yazılınca dil üstüne, Artık hacet kalmaz başka bir söze. Ben ne idim ne oldum diye, Baktım şöyle çekingen kendime, Ta ki geldim de kararmış kalbime, Ey Allah"ım Seni buldum özümde.

Eşyayı ya da beşeri tanımak için sorular dizmeye gerek yok! . Hayat en güzel soruları soruyordur zaten; sen cevapları değerlendirmesini iyi bileceksin..


Eylül sen ufkuma dikilmiş bir darağıcısın.. Aleme bahar olmuşsun bana ne fayda, umutlarım hüznüne asılı kaldıktan sonra..

Sevdası büyük olanın imtihanı da büyük olurmuş