Karanlığımı ateşe verip tutuşturacağım; kibrit elimde!
bir çakabilsem!
Çok şeyler dökülecek dilimden; düğümler çetrefil
bir çözebilsem!
sözler dizelere gelecek alsam elime kalemi
bir tutabilsem!
yokluğun ne yüreğime sığıyor ne ele avuca
bırakmıyor peşimi
koynuma sokuluyor arsızca,itiyorum!
ben yokluğunu değil seni istiyorum
Suskunluğum zamandan münezzeh;
Andan beri andan öte
uçurum gibi derinleşiyor varlığı içimde
Sesimi kestim kanıyorum damla damla
Acziyetim son noktasında.
Ne ile sarılır bu yara bilemiyorum
beklemek
biliyorum sonu hiç gelmeyecek
baktığı her yerde seni görecek gözlerim.
daha ne kadar mahrum kalacak senden yüreğim
sen yasak elma
ben cennetten kovulan havva
Kanıyor yalnızlığım kayboluyor dengem
Tut başımı dönmesin dünya'm
Dünyayı durdur başım da dursun
Sıra sıra hayaller geçiyor gözlerimin önünden
Gözlerimi kapatsam sona erer mi tören
Sustur şuursuz, sayıklayan bu dili,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!