Tuba Okur Şiirleri - Şair Tuba Okur

Yaprak savurma küllerini
baştan başa
Göz yaşını indirirse yağmurlar
ezilen insanlara
Konuşmak çözüm değil
Oynamak sözüm değil

Bilmediğim bir şeyler mi var
Hayata dair
İnan öğretselerdi
Böyle olmazdı
Bu dünyanın düzenini
Anlasaydım

Sevemedim
seni der yeterince..
Kimi
Sevdik ki
Hayli yeterince..
Hep bir

Ben kıskanabilirim
Seni
Tüm geçmişini
Geleceğini
Sebepsiz sahiplenebilirim
Tüm günah kokan

Kendini yorma
Demedim mi ben sana
Kendinle uzlaş demedim mi ben sana
Yetmedi mi tüm olanlar
Yetmedi mi tüm yalanlar
t.o

Selam sana tüm selamsızlıklardan..
Giden gitti ömür tünelinden bir çıkış kaldı nura akan
Uyan ey canan uyan bir tek ruhum sana, iftar
giriftar
İmsaka kalan zamanda susamak çöllerde
Yangından sağ çıkar gibi

Yıkıldıysan yeniden yeniden başla
Tutulduysan dermansız dertlere bunu veli nimet bil
Bilki suretten geçmeni istiyor Yaradan
Aşkını nefs davası ile alaşağı etme

İnsan kendini,dünde
Kalan benliğini unuturken
Kime vefa sözü
Verebilirdiki..
Bir sonraki
Günde

 Bak bi küçük dünya yarattım gölgelerimden..
gerçeklere uzanmayan sesler ve renklerden..
geçmişe söylenmemiş sözlerden..
eksik kalan cümlelerden..
anlam bulsun diye tüm  anlamsızlıklar..
Tanımak  için hiç tanışmadan....

Bütün suretler
Sana benziyor
Her yandan
Ortaya çıkıyor..
Adın adsızlığından
Utanıyor