Tuba Okur Şiirleri - Şair Tuba Okur

Bir kafes
Sonsuzluğa katran ..
Bir yol
yüzüne hayran..
bir kaş hilal-i zişan
bir söz kat kat olmuş güfran ..

Başarmak için mi yaşiyorsunuz yaşamayi mi başariyorsunuz buna çok dikkat edin.. Sirf başari hirsindan dolayi okudugu kitap sayisi ve sözde (ezber) papaganvari bilgisiyle övünenler gördüm. Amaç ne faydali olmak bilgiyi paylaşmak mi?
Yoksa ç/alinti bilgilerle caka satmak mi?Farki iyi ayirt edin .Başariya hayatini ipotekleyenler gördüm.Oradan oraya koşanlar, çalismanin ve basari hirsinin müptelasi olanlar modern zamanin köleleri.Nereye koşuyorlar kendinden uzak olan her yere. Kendinden kaçma hali işte işin gerçegi..Boş zamanlari ise yakalanma hali. Bu sebeple başarili,boş zamanim yok,yogunum etiketi altina siginmalari.Bir otur soluklan bakalim başari kulvari disinda soluklandigin bir alan birakmis misin kendine hala kendi kendinle kalabiliyorsaneger?

Hislerinin yönü
Bana doğru
Bir adım atınca
O zaman diğerlerinin

Hissizlik,
şimdi bu onların suçu
yazdıklarımın anlam bulması kadar,
anlamsız kaldı şimdi her sey
Bir cana can verir gibi
Bir mezarlığa dua eder,

Hani bir an vardır
Hislerin yoğun olduğu
Bir Cam kavanoza
Hapsetmek istersin
O kadar ki
Büyülüdür

zamansız
bir zaman içinde
sesler koku saldi
nesillerce ..
kimsesizlik
adını andı yine

Yürümek yeniden..
Adımlamak hayatı
Nefes alabilmek,
uzun süre sonra..
bir efsunun geçmesi gibi
Herkesten gidiş ,

İade eder gibi
Yürek tüm
bilinmezlikleri
Sessizlikleri
Manevi
Bir tedavi mi?

Bir tanık istiyor insan belkide tüm seferlerine
Bir kanıt istiyor belki döktüğü tüm ecel terlerine

Korkutuyorsun artık beni
Bu yüzden kaçmam gerek senden..
O iflah olmaz ellerinden
ve yanık ,sigara dumanına boğulmuş teninden