Yukarıya doğru bakmak
Yüzünü anımsamak
Anlatmak anlatmak
Her şeyden bahsediyorum ya sana
Sonra farklı biri olman
Neden peki
Sen gelince bütün korkaklar
Toz duman oluyor
Sen gelince her yer
Güven kokuyor
Sen gelince
Tüm korkular dağılıyor
Ya Rab sana iltica her daim
Faniye dert döktükçe
insan aslında kendine zalim..
Medeni bir kılükal olmuş
her konuşma danışmanlık
adı altında..
Kimseye ahlak bekçiliği yapacak değilim
Susmuşum herkese,her şeye
Tutup kendimi,üstün bir kefeye koyacak değilim
Kendi benliğime bile söz geçmezken
Tutup en ağrından size nutuk atacak değilim
Ne anlatırım artık kendimi size
Suskunluk alır gibi her şeyin yerini
Kırgınlık sebepsiz ama derinden
Nazenin bir yakarışa iltica eder gibi
Anlam bulması gibi dilsiz duaların..
Başka yerlerde aramak gibi sesi,nefesi,hevesi..
Yaşamaya mecal kalmamış gibi
Yar dedim yar bak
güneş doğuyor
Tane tane dökülüyor inciler
Renk renk açıyor gökkuşağı..
Ardı sıra ardında yaşam
Son gününde açan son gülsün sen
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!