hiçbiryere aid olmayanla
herşeye boşveren ne kadar anlaşırsa
o kadar anlaştık
hep paylaşacağımız koca bir sonsuzluğumuz oldu
birlikte hiç bakamadık
sıcacık odadan
odanın en dibindeki ahşaba vuran güneş
bütün ikindi huzuru
ya da ipi çekmek boğazıma
aynı şey
öğledensonra haberlerinin
bir yaz beldesinin
sonbahar hüznü
kim gibi desem
bişey gibi korkunç
ağlamaklık kadar hastalıklı
hastalıklı kadar korkunç
usul usul
teninde dolaşan ay
sevmek bir yangın gibi ufukta
herşeyden daha ben
ve herşeyden daha ilk
sevgilim
ay
olanca huzuruyla ruhlarımıza akıyordu
çırılçıplak kavakların arasında
bembeyazdık
bir apartman dairesinin ışığı yandı
beyaz
çiçek tarhlarından geldi
yüzümü saçımı okşayan esinti
aniden ezan okunuverdi
yine aynı duayı ettim
sır gibisin
her an bir öğüt gibi içimde sakladığım
günahım sevabım
sessizliğin yalnız bir kadın
sesin keder
en çok saçlarını özledim
parmaklarımla okşamayı onları
dudaklarını uzun uzun öpmeyi
yaz sıcağının içinden geçerek
serin bahçelerde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!