Tuana Şiiri - Hamza Okumuş

Mevsim yağmurlarını topluyor damla damla cebimden
Rüzgarın ağıdı kulaklarımı delerken
Küllerinde can kokusu ateşin

Tuana
Bırak sessizliğin yorsun kulaklarımı
Ve anlamsızlığın beynimi
Yansın gözlerim ışığınla
Ve gözbebeklerim boğulsun denizinde

Yağmurun teğet geçse de dudaklarımı
Say ki binlerce kez öptüm her damlanı

Tuana
Sanadır içimden kopan vaveyla
Küllerce ateş biriktirip yokluğuna
Yaktım sensiz aldığım her nefesi

Kimsesizliğimin avuntusuydu gözlerin
Bambaşka bir iklimde yeniden sana açmak gibi gözlerimi
Ve her rüzgara ayrı bir uçurtma kaptırmak gibi
Hergün yeniden doğmak
Ama hiç ölmemek gibi

Tuana
Dün gibi hatrımdasın
Yarın gibi hayalimde
Ama nedense hiçbir zaman bugün gibi olamadın içimde

Ve ben nedense
Hiçbir zaman ıslanamadım yağmurunla

...Tuana