Tual-Seni Çizdim Şiire Şiiri - Latif Memiş

Bu gece,
karanlığı çizdim
tualime
Odamdaki seslerde
yürüyor militan kalabalıklar
ve kara suretleri şiddetin.
Sensizlik
bir dağın kuytusunda
sığabilir mi içimdeki denize?
Barutun kokusundaki şehvet
esir alabilir mi
uçurumlarını denizimin?

Bir bulutun kaçamağı
aydınlığın gölgeleri.
Elimden tutan öfkemin hayali
yağıyor geceye
Sensizlik;
Terkedilmiş kervanların
ağlamaklı yolculuğu
içindeki beyaza.
Kurşun yanığı yüreğimin.
Ve soğuk limanların
kuytusunda bekleyen yoksulluk
be gülüm.

Ateşin kahpe is kokusunda
çivilenmiş sakar bir korku
kaplamış içimi.
Sana dair anlardan
upuzun köprüler kurulmuş
yokluğuna.
Zaman tepkisiz bir geçit
olmuş kokunda başlayan.
Her kahkahada
sana tutunan.

Bu gece
Seni çizdim
Şehre.
Işığınla söyleşen öyküler
anlattım seni yaşayan.
Hangi şiir adanabilir ki
yokluğuna?
Kasımın gülümsemesi
yüreğindeki yakamozların
yanığı olabilir mi?