Tu*ba ağ/acı Şiiri - Tuba Okur

Bembeyaz sayfama
Apansız damladı
Mürekkep damlaları
O kadar minik katrelerdi ki
Kıyamadım
Sayfamı yırtıp atmaya
Hece hece
Yazdım kamış kalemimle
Allah kelamını..
Yazdıkça çoğaldı sözler
Bitmedi kalbimden
Dökülenler..
Dallandı budaklandı kelimeler..
Minicik bir katreydi
Hüzünlendiren beni
Te ve be harflerine
Damlayan
Arapça lisanıyla
İki heceli bir
İsimdi benden arta kalan..
Te gibi sıcak bir tebessüm
Be gibi
Son nefeste gönle düşen
Bir yakarış
İştiyakla son bir bakış
Hamuş bir hattatım şimdi
Harflerine son noktayı koyan
Ve belkide
Neyine
Son kez derin bir aşkla
Üfleyen
Suskun bir neyzen.
Hamuş oldum
Kalemimle
Bişrev dedim neyimle
Şimdi benden
Arta kalan
Derin bir sükut
Ve ılık bir ölüm..