Tsunami Şiiri - Fikret Kanat

şimdi yanımda olmalıydın
mehtap gibi geceme doğmalıydın
kokun sinmeliydi tenime
taramalıydı saçlarımı
ılık nefesin
müptelası olduğum gözlerinde
hayalimi görmeliydim
her bakışınla erimeliydim
küçük serçe yavrusu gibi
titreyen ellerini
aşkımla korlaşan bağrıma basmalıydım
bilmem ne gibi yanan Adana sıcağında
sende kavrulmalıydım
sen yanımda olmalıydın
her şeyim tamdı
hayat keyfe kederdi
ama ellerim oyuncağı elinden alınan
çocuk misali
hep ellerini aradı
şakırken Safi aşkın terennümünü
kıyasladım dünümü bugünümü
anladım sensiz hayat
kafes kadar dardı
Adana Ankara arası
ne kadar mesafe vardı
yüreğim aşıp Torosları
pusulasız buldu Ankara'yı
katedip her ucu sana çıkan yolları
sarmak için beni yaşama bağlayan
o zayıf kolları
sen yanımda olmalıydın
mehtap gibi geceme doğmalıydın
üşüyen ellerini kor bağrıma basmalıydın
adana güneşi gibi seni yakmaklıydım
sen yanımda olmalıydın gülüm
zemheride ankara ayaz-ankara soğuk
sensizlikten beni dondurmamalıydın
bir kuru hayalinle kandırmamalıydın
mutlaka yanımda olmalıydın gülüm
nasılsa iklim değişirdi senle
her mevsim bahar olurdu.
sensizliğin ızdırabıyla
bulutlar kar taşımazdı
tsunami bu kadar çıldırıp
sahildeki sevgiliyi böyle hırpalamazdı
sen yanımda olmalıydın gülüm
ellerin elimde gözlerin gözümde erimeliydi
durmalıydı hayat, yol almamalıydı
takvimde zaman
sen yanımda olmalıydın gülüm
vız gelirdi o zaman ölüm
sen yanımda olmalıydın gülüm