Tsuba SA Şiiri - Muharrem Güney

Sene 92,
Bilmem herkes ne bekledi.
Ne buldu sene 92.
Benim için hem hüzünlü,
Hem kebap yıl.
İlkokul bitmiş.
Yeni hayat filiz vermiş.
Kebabın en güzel yeri,
Haziranla eylül arası,
Unutulur mu Nail’in orası.
Hele bir Pazar sabahı,
Saat 07:00 suları,
Herkes için uykunun en tatlı anı,
Ama bizi basmış Tsuba Sa sevdası.
Tsuba Sa koşar.
Biz koşar.
Hatırlatalım gün Pazar.
Ama biz koşar.
Hüseyin Güney odadan sese çıkar.
Yapılır mı bu?
Ne olacak Tsuba Sa’nın sonu.
Açık mavi Adidas eşofmanlı Hüseyin Güney,
Sonuna aldırmaz.
“ Yatın lan yerinize. “ demekten geri kalmaz.
“ Ama Tsuba Sa “ demek fayda olmaz.
Muharrem’le Mert’i bir Pazar sabahı uyku tutmaz.
Yirmi dört sene sonra bile Hüseyin Güney unutulmaz.
Tsuba Sa da son bulmaz.