Evvelce bilir idi bahar, işini
Toza bular idi cemre, dişini
Bozar idi çiçeği bal için, arı
Sayar idi gürzü bıçağı, börü.
Sever idi gök tengri, çocuğu
Açar idi devran, ucu bucağı
Savar idi çeri, soğuğu sıcağı
Tuğ idi otağı - buğu, gocuğu.
Göçer idi kervan - kuşku, azığı
Azı çoğu bilmez - yılkı koşuğu
Topuk idi şahlanan ata, tepiği
Aldı gemi azıya, hani bağı kazığı.
Biter idi zaman - yürek, ölü hazan
Yiter idi vatan - yolu çölü, duman
Ne sorar idi anadolu, kuşunu
Ne bilir idi taşa yatan, suçunu...
07 Sonay 2014
Orhan TiryakioğluKayıt Tarihi : 8.10.2014 21:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)