Truva Atı Şiiri - Kadir Yavuz

Bir kurşun,
Yerinden fırlamış …
Tetiğe basılmış bir defa,
Ne yapılsa faydasız…
Ben de ellerimle onu
Kalbimde bir yere gömüyorum.
Kan görmek istemiyorum.
Usandım o lanet olası şeyden.
Tetik demirdendir,
Demirse soğuk,
Kurşunsa kırmızı.
İşin sonu tehlikeli
Berbat mı berbat…
…….
Taş duvarlar arasında
Bir oda…
Soğuk mu soğuk!
Ufacık penceresinden
Ancak bakabiliyorum dışarıya
Gerçi
Hiçbir şey göremiyorum ya…
Karanlık mı karanlık…

……
Mahkeme koridoruna
Benzeyen bir yerde
Yürüyor ayaklarım
Benden habersiz
Ölüme doğru…
Belki geç,belki erken
Vakitsiz mi vakitsiz…
Bir tahta atla
Kalabalıklar arasında
Ve omuzlarda
Tekbirlerle
Gömülürsün toprağa…
Derin mi derin…
…….
Truva atıyla
Getirildiğin mezarlığa
Bırakır gider
O mahşeri kalabalık.
Bir yalnızlık
Hakim olur mezarlığa…
Sessiz mi sessiz…