Troyanın sahilleri
Işıl ışıl…
Sen gülerken…
Mehtabı seyredercesine
Aşiyandan,
Öylesine dalmışım gözlerine
Helen türküleriyle…
Krizantemler açmış saçlarında
Işıl ışıl
Bahar ne menem bir belaymış
Yoksan yanı başımda…
Hani olur ya bazen
Kemiklerini ısıtır
Güneş hiç beklemediğin bir anda
Bir serçe kaldırır başını
Çimenlerin arasından…
Anla işte ya
Anla artık…
Tarif edemizsin ya bazen
İnsanlığın i-hallerinden…
Yalvarır ya dudaklar gözlere,
Yazın ortasında tir tir, titrer ya bacakların…
İçinden bir şeyler akar gider
Sımsıcak…
Adın olur o an her şey
Troyanın sahilleri gibi
Bir yüze gülmek ancak bu kadar yakışır…
Bir evrene bir renk bu kadar…
Işıl… Işıl… Işıl…
Kayıt Tarihi : 15.2.2007 19:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
demiştim ya sevda şiirlerini severim.... doğduğumdan beri...
efsane aşklara sıcaklığıyla konu olan şehir.
aşkları da, yaşattıkları da efsane...
tıpkı sizin kendi efsaneniz gibi...
Tebrikler..
Selam ile..
TÜM YORUMLAR (14)