Bir vefasız yüzünden, bahtım karadan kara,
Yenemedim kaderi, böyle garip naçarım.
Umut verdi gönlüme, sever gibi bir ara;
Sonradan gülüp geçti, bağrımda kaldı yara.
Bakınca imrenirim, şu mutlu insanlara;
Bir vefasız yüzünden, bahtım karadan kara.
Ben kime güvenip de, gizli sırrım açarım;
Anlatamam derdimi, insanlardan kaçarım.
Gözlerimden sel gibi, kanlı yaşlar saçarım;
Yenemedim kaderi, böyle garip naçarım.
a(1) b(2) – aaaa(1) – bbbb(2)
15.05.2015
Ozan BindebirKayıt Tarihi : 1.12.2016 13:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Triyole; edebiyatımızda olan, ancak az kullanılan bir türdür. Bir örnek vermek istedim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!