Trilya'da Üç Kadın Şiiri - Fikret Turhan

Trilya'da
Önce onu gördüm...
Gülümseştik...
Belli ki..
Genç kızlığının ilk yılarındaydı..
Ama...biraz tuhaf yürüyordu..
Bir ayağını normal basıyor...
Diğerinin ise topuğuna...
Sordum...neden böyle diye...
Altı yedi yıldır
İyileşemeyen bir yaram var dedi..
Doktorlar kesmek istedi
Ben istemedim dedi...
Bana..Trilya'yı gezdirmeyi önerdi...
Kabul ettim...çok sevindi...
Tabut Evi...tepedeki kliseyi...
Öyle güzel anlatıyordu ki tarihi...
Okulunu..sınıfını...sordum,
Daha dörde gidiyorum dedi..
Ayağındaki sorun bir kaç yıl
Okulundan uzak tutmuştu onu..
Artık roman onundu..
Annesi ve ağabeyi ile yaşıyordu..
Babam öleli üç yıl oldu dedi...
Ağabeyi iş buldukça çalışıyordu..
Aklı güzel,sesi güzel,kendi güzel...
Bu kızın adı...kendi gibiydi
Kader'di...
Trilya'nın; Üç Azizini...Yedi klisesini..
O görkemli Rum okulunu....anlatıyordu
Okulda pratik eğitim verildiğini...
Makaryos'un bile burda okuduğunu..
AKP'li başkanın çıkar karşılığı
Bazı antik yerleri sattığını
Öyle güzel anlatıyordu ki...
Kader'in kaderi neydi?
Kader'i Trilya'ya...
Trilya'yı Kader'e bıraktığımda..
O hep kaldı aklımın bir ucunda....

Trilya'nın tepelerindeydim..
İmralı adası...Armutlu yarım adası...
Gözlerimin önünde...
Ötelerde bir yerde de İstanbul vardı...
Trilya'nın en güzel yerinde oturuyordu..
Trilya'lı ikinci kadın..
Üzerinde çingene pembesi yeleği..
Allı güllü poturu...
Yaşı yetmiş dokuzunda...
Kendi..yirmi yedi yıllık bir yalnızlıktaydı..
Sordum adını...
''Fevziye''dedi...
O ne güzel bir cemaldi..
Fevziye,tepelerden denize..
Ben ise onun yüzüne bakıyordum..
Bu roman Kader'inkinden acıklıydı
Kocası 27 yıl önce Bursa'ya gidiyor..
Çarşıda alış veriş ediyor...
Bilmiyormuş ki...
Eceli ondan önce gitmiş
Onu orda bekliyormuş...
Fevziye masmavi Marmara'da
Nerelere bakıyordu...neleri görüyordu..
Anlattıkça yumak çözülüyordu..
Oğlu ve kızı Bursa'da yaşıyordu
Emekli olduklarında ise
Trilya'ya dönüyorlar..
Kızı doktorun evini almış...
Oğlu da üç katlı ev yapmış..
Daha neler..neler...
Trilya'nın en güzel yerinde..
En güzel iki insanı...
Bİr yanımda Kader..
Bir yanımda Fevziye..
Selam söylüyorum esen rüzgara
Götürsün diye bizi bekleyen
Kader'e......

Trilya'da
Kader'den...Fevziye'den sonra
Onu tanıdım..tanıdım da adını soramadım
''Sen tatarmısın..? '' dedim..
Gülerek...hayır,Moğolum dedi...
O an Ortaasyanın ortasından
Göç oklarına takıldım...
O da takılmıştı...
Karadenizin üzerinden
Avrupa'ya...Bulgaristan'a..
Oradan da Trilya'ya
Marmara'ya ulaşmıştı...
Ben ona.. o da bana bayılmıştı...
Trilya'da Kader'İ...yanında Fevziye'yi...
Karşımda adını bilmediğim
Moğol kadını...
Uzaklarda kader rüzgarları...
Kıyılarda kaderin dalgaları...
Trilya'da zeytinlikler arasında..
Asla unutamayacağım
Bu üç kadını...