bu trenyolları bana hep çileyi çağrıştıracak bir ömür boyu bilesin,
ne kavuşmayı seven bir kalbe,
ne ayrılmayı hayatsal zorunluluklarla,
ne ucuz ulaşım seçeneklerini,
ne sallanan kocaman geniş koltukları,
ne tuvalete saklanan mühendislerin öyküsü,
ne karatren türküsü,
bu trenyolları bana hep çileyi çağrıştıracak bir ömür boyu bilesin,
annemin, ben küçükken açtığı yün çilesini...
karışık, dolambaçlı, gereksiz...
Kayıt Tarihi : 29.7.2002 00:21:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!