Trenlerin Yol Sancılı Gurbet Düdükleri

Çocuk iken çocuk aklı ya,
Her tren sesinin duyulan güzel düdüklerinde
Sevinirdim yüreğimde hep çocukça.
Aklımca Anlardım ya
Yine bir tren yaklaştı bir istasyona
Çaldığı o güzelce nâmeli düdüğünde duracak,
Saldığı o özelce müjdeli düğünde...
Yine birileri inecek, birilerine gidecek
Onlar da sevinecek, bayram edecek.

O kadarını bildiğimden
Ben hep öyle sanırdım ya,
İçine binilir de hep birisine gidilir...
İçinden inilir de, hep birilerince sevilir...!

Ne zaman ki
Sen gittin yanımdan bir gün
Buralardan alıp da başını...
Bıraktın bana gözlerimde yaşımı,
O da yetmezmiş gibi
Bir de oralardan bizim karşı komşumuzun
Getirmediler mi ki yanyana
İki çalışkan oğlunun cansız naâşlarını...;

O zaman anladım ki,
Nasıl, nasıl, bir ara fasıl öderlermiş
Bazılarının o bekleyiş maaşını...
Aşk sancılı hasret şarkılarında.

O zamandan beridir ki,
Sevemiyorum o düdük seslerini
Gelmesinler, girmesinler kulaklarıma.
Yaklaşmasınlar artık trenler istasyonlarıma.
Çalmasınlar o uzun uzun yorum düdüklerini......
O aşk sancılı hasret şarkılarını...
Benim gurbet iki kulak garlarımda. !