Trenler Geçti Düşümden Şiiri - Leyla Kaygun

Geceye boyanmisti gökyüzü

Kosa kosa gelmistin rüyama

Sakaklarinda tomurcuklari patliyordu bir bir coskunun

Kacak mevsimlerden en güzel cicekleri calan bahardin, bahardan önce

Yolculuga hazir trenler vardi avuclarinda

Pencerelerine vuran ay isigi cocukluguna yayiliyordu

Agzinda vagonlar birikiyordu gülerken sen

Agzimdaki peronlara dolusuyordu kalkis saatine yakin insanlar

Uzaniyordum boylu boyunca raylarin üstüne

Parmaklarimdaki kelebekler yüzündeki isiga ucusuyordu

Yana yana yasami kutsamak icin kanatlarinda

Sokak lambalari boyunlarini büke büke küsmüslerdi

Trenler gidiyordu kollarimdan

Yollari bacaklarimda ayrilan yolculuklar basliyordu

Bilmiyordun daha neden gittigini insanlarin bir yerlerden

Elleri catlamis, dudaklari günesten kurumus bu adamlar

Karinlari sis, gözleri sis, gögüsleri kanlar icinde bu kadinlar

Boyunlari kayisi kokan, bilekleri pamuk kokan köylüler

Alinlarinda koca bir duvar yazisinin izlerini tasiyan ögrenciler

Tenleri yaralara patlamis isciler

Cigerlerine siseler dolusu ölümü yasam diye ceken cocuklar

Beyaz gömleklerine sabri dügümleyen bu memurlar

Ellerinde özgürlügü kelepcelenmis bu tutsaklar

Agizlarinda küfürü de aski da ayni anda cogaltan bunca insan

Nereden gelip nereye gidiyordu

Nereden gidip nereye geliyordu

Her gitmek gitmek miydi sahíden gidilen yerden

Her gitmek ayrilik her gelis kavusmak miydi

Niye gidiliyordu bir yerden bir yere

Niye gidilmezdi insanin bir tek kendisinden

Ne cok adi vardi oysa

Basamak basamak bir trenin kapisindan
inen,
cikan
kosan
telasli
tedirgin
bezgin
cesur
korkak
Bunca insan dolarken agzima

Umursamiyordu cocuk aldirmazligin

Ölü kelebeklere agliyordun sadece

Merakin gözlerinde trenleri büyütüyordu

Yüzleri camlara yapismis sefaleti degil

Pencerelere vuran ay isigini görüyordun sen

Agizlarinda acligi da umudu da ayni anda cogaltan bunca insanin

Rüyalarda ne yeri vardi ki

Oyun saniyordun trenleri kollarimda gezdirirken

Ve agzinda vagonlar birikiyordu gülerken sen

Kosa kosa gitmistin rüyamdan

Alarak beni de yanina

Rayindan firlayan bir düstü artik hayat

Rayindan firlayan bir hayatti artik düs

Ve biz sabaha boyuyorduk gökyüzünü

Leyla Kaygun

09.03.2008