trenleri özledim..
anlamsız ritmik sesleriyle bizi uyutuşunu..
sabahın kör saatinde mutluluğa uyanmayı..
yada hiç yoktan telaşlar yaratıp
küçük kalplerimizin heyacanlanmasını..
ben trenleri özledim..
biyerlere gitmeyi..
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
özlemlerdir yaşama bağlayan.tebrikler şairim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta