trenleri özledim..
anlamsız ritmik sesleriyle bizi uyutuşunu..
sabahın kör saatinde mutluluğa uyanmayı..
yada hiç yoktan telaşlar yaratıp
küçük kalplerimizin heyacanlanmasını..
ben trenleri özledim..
biyerlere gitmeyi..
beni koyup koyup gitme
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
Devamını Oku
ne olursun
durduğun yerde dur
kendini martılarla bir tutma
senin kanatların yok
düşersin yorulursun
özlemlerdir yaşama bağlayan.tebrikler şairim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta