Trenler Şiiri - Kenan Muş

Sonra trenler geçti yamacımdan,
Göğü yırtan bir sesle, çığlık çığlığa,
Rayların soğukluğunda
Yaralı bir kalbe izini bırakarak.

Sonra bulutlar geçti üzerimden,
Sessizce, ipek bir tül gibi,
Gözyaşlarını saklayan bir sır gibi,
Gölgesinde bir çocuğun düşleri var gibi.

Bir yolcu oldum o vakit,
Sevda denen o kırık durakta.
Giden trenlerde, kayan bulutlarda,
Bir parça kendimi buldum belki de.

Ah, sonra…
Sonra yıldızlar söndü göğsümde,
Geceye karıştı bir sevdanın izi,
Ve ben, yamacımda duran sessiz hüzünde
O son trenin yankısını dinledim.