Treni Beklerken Şiiri - Beytullah Aysan

Aşkını gerçek sanırdım,
Seni gözümden sakınırdım.
Beni bir kez dürtmesen
Yıllarca sana bakardım.

Oysa sen, beni karanlığa bıraktın,
Ellerimi iple, kalbimi zincirle bağladın.
Dudaklarımı közle, gözlerimi sisle kapladın.
Ben de çareyi tren garında aradım.

Şimdi bir kayanın üzerine oturmuş,
Kalbi susmuş, gözü yummuş,
Zihni durmuş, ağzı kurumuş
Bir biçimde seni bekliyorum.

İşte ''sen'' geldin sevgilim,
Tependen buharlar da yükseliyor.
Bekle, bekle beni sevgilim,
Bekle ki kendimi altına atayım...