Trendeki yük Şiiri - Emin Kuzucular

*

Ağır git de, dosta selam salayım.
Anla beni tren kölen olayım.
Uğruna baş koyup, rayda öleyim;
Versem dertlerimi taşır mısın sen?

Sen yola çıkarsın gün doğar batar.
Sen yollarda revan, el âlem yatar.
Sorarsan sen beni, dertlerim katar;
Versem dertlerimi taşır mısın sen?

Ben bir çaresizim, değil elimde.
Gurbetin hançeri saplı belimde,
Açılan goncalar, soldu dalımda;
Versem dertlerimi taşır mısın sen?

Haber bekleyene, sen ki postasın.
Narin salınırsın sanki hastasın.
Nereye gidersin, ne hevestesin;
Versem dertlerimi taşır mısın sen?

Adın gibi kara bahtın da bile.
Vagonunda dertler hep çile çile.
Bıraktım pabucu geçerken çöle;
Versem dertlerimi taşır mısın sen*

*