gün ışığı
bulutların ardından
kaç kez geldi yanıma.
gri bir duvardı:
gökyüzü.
mutluluk demek zor,
renklerim bile olmuştu.
nefesimde bir eylül
en temmuzda bile.
giden bir trenden atıyordu beni hayat, düşüyordum.
öldükçe,
düşlerden kırıldı parçalarım.
kelime oldum, yazı oldum.
nihayet ve nihayet
zamanda kayboldum
Kayıt Tarihi : 16.12.2024 15:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
