Bu raylarda geçti hep, çocukluğum büsbütün,
İpte cambaz misali, yürür koşardım her gün.
Çıkında peynir ekmek, önümde üç, beş koyun,
Küçük çaplı çobanlık, belki biraz da oyun,
Dedem demiryolcuydu, trenciydi lakabı,
Öyle tanırlardı hep, eşi dostu ahbabı.
Ben de onun torunu, belki ilgim ondandı,
Neşe ile ızdırapla,
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Devamını Oku
Düşünce ile dolu iken,
Tükenmez ezalar içinde,
Ümitler, tereddütler geçirirken
Kederler içinde yoğurulurken
Mesut olan,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta