Tren Yoluna Bakardı Evimiz

Tren yoluna bakardı evlerimiz,
Sallanırdı çiviyle tutturulmuş camları,
Trenin geçmesinden.
Balkonda begonyalar,
Annemin ektiği, fakirliğe inat,
Hayata gülümseyen,,

Her bahar boyanırdı kireçle,
soba kokusu sinmiş,
küçük odaları,
Denizi de görürdü,
Belediye'den gizli yapılmış,
Çıkma balkonumuz,

Ve seni görürdü bu genç adam,
Çamaşır asmaya çıktığında,
Üzerinde çiçekli entari,
Saçlarında bir toka,
Kokun gelirdi karşı balkondan,

Konuşmazdın,
İpleri temizler, çamaşırı asar,
Gülümserdin şehre karşı.

Ara sıra annen çağırırdı,
Gir içeri, üşüteceksin! diye,
Bilirdi Esma teyze,
Camdaydı benle beraber,
Mahallenin bütün gençleri,

Günün güzel iki anı vardı,
Bir çamaşır asma saati,
Bir de senin annenle beraber gezme saati,

Hazırlanırdık bütün gençler,
Giyinir süslenirdik,
Evde biten limon kolonyaları,
Sıkılırdı biraz daha,
Sadece önü ütülenmiş gömlekler,
En yenisi seçilen ceketler,
Senin için giyilirdi..

Bir bandomuz eksikti,
Seni seyreden bizlerin.
Sıraya dizilir,
Görmek için yer kapılırdı,
Caddenin en köşesinden,
Hatırlarım da fena patlatmışım Ahmet'e
Tam gözünün üstüne,
Sana benden önce baktı,
Yerimi kaptı diye..

Ve o an gelince,
İkindi başlamadan biraz önce,
Önce sen çıkardın,
O ahşap iki katlı evden.
Derin bir oh çekerdik,
Sana bakmak,
Seni görmek,
Senden bir gülücük almak isteyen bizler.

Kalplerimizde heyecan,
Ellerimiz bile üşürdü,
Sokulurduk birbirimize,
Bir takım gibi,
Seni sevenler takımı,
Seninle olmak isteyenler liginde,

Annem çıkardı birazdan,
Bakardı bizlere,
Var mı? Eksik, gelmeyen diye,
Bilirdi, hayrandık kızına,
Ve onu doğuran anneye,
Kadın gibi kadındı esma teyze,
Anlardı halimizden..

Selam verirdik Esma teyzeye,
ve yanında sana.
Geçip giderdin her zamanki gibi,
Her ayrıntını kaçırmayan bizlerin yanından.
Sokağın başına kadar giderdiniz,
Biz geçlerin sevmediği yeşile boyalı evin köşesine kadar,
Ve sonra kapbolup giderdin,
Geride bizleri bırakarak.

Beklemezdik gelişini,
Geç dönerdiniz,
Babanın gelme saatininde,
Bazen babanla dönerdiniz,
Korkardık Eşref amcadan,
Bıyığından, sakalından,
Anlatılan adam öldürme olayından,
Çıkmazdık karşısına,
Bu yüzden dönüşümü görmek,
Beklenen bir hayal olarak kaldı.

Bir gün sınav sonuçları geldi,
Seni düşünmeye ara verdiğim zamanlarda,
Çalıştığım derslerden üniversite sınavını kazanmışım,
Güzel halamın yaz oğlum dediği,
Ankara üvinersitesi çıkmış,

Sevinemedim,
Beyaz tenli,
Çakır gözlü kız,
Sevinemedim,
Ağlamak istedim,
Hıçkırık gibi boğazımda düğümlendi,
Ayrılık açısı sardı dört bir yanımı,
Gidersem,
Evimin önünden trenler geçmeyecek,
Denizi seyredemeyeceğim balkondan,
Banyodan çıkmış gibi saçların nemli,
Çamaşır asmanı seyredemeyeceğim,
Seni seyredip, sevenler takımından da atacaklar beni.
Hem de en iyi oyuncusu olmuşken.

Daha söyleyemedim ki sana,
Diyemedim,
Ne çok sevdiğimi,
Aşkımı haykıramadım,
İsmimizi bile gizli saklı yazdım,
Mahallenin çınar ağacına,

Ne diyeceğim ben şimdi,
Seninle kurduğum hayallere,
Oysa tuğlalarını bile hesap etmiştim,
İki odalı, renkli duvarlı evin,
Çatısını bile kurmuştum,
Bahçesine çiçekler ekmiş,
Senin onları sulamanı hayal etmiştim.
Çiçekli entarin ile
Çamaşırları asıyordun,
Bizim giysilerimizin,
Usulca yanına yaklaşıp,
Arkadan sarılıp ince beline,
Seni seviyorum,
Seni sevmekle geçecek günlerim,
demenin hayalini kuruyordum.

Nasıl derim sana dört yıl sonra döneceğim,
Bekle beni,
Bir gün
Elimde diploma,
Paramda yeterse,
Alacağım bir çukulata,
Ve bir de çiçek
Dayanacağım kapına,
Seni isteceğim ailenden,
Nasıl derim,
Bekle beni..

Şimdi düşünüyorum da,
Aradan yirmi yıl geçmiş,
O seni seven,
Bıçkın delikanlının yerinde,
yılların yorgunu ben varım,

Düşünüyorum,
Söylemem lazım dı,
Çiçekli entarili kıza,
Bir sabah gerekirse kapısına dayanıp,
Haykırmalıydım sevgimi..

Şimdi değil,
Bakıyorum geçen zamana,
İyi bir tahsil,
Evlilik, ev, araba,
Yazlık bile var, Ayvalık da sarımsaklı da,
Hepsi tamam,
Tamam da,
Bir gün olsun hissetmedi bu kalp,
Hep yarım kaldı,
Bulamadı,
O çiçek entarili, beyaz tenli kızın,
Balkona çıktığı anda hissettiğini,