Tren Yolculuğu Şiiri - Kadircan Keskinbora

Raylar yılan gibi,
Kıvrılır, kıvrılır...
Kıvrılır dağa girer,
Kıvrıla kıvrıla ovaya iner,
Bir nehre arkadaşlık eder,
Ağaçların arasından geçerken;
Birkaç çiçek koparasım gelir dalından,
Birkaç yaprak,
Gönül vazoma koyacak.

Kıvrılır, kıvrılır sonu gelmez,
Sonsuz bir hüzün gibi.
Tren farklıdır,
Turbosu yoktur.
Olmamalıdır zaten!
Trenin gidişi nazlıdır,
Trenin kendisi nazdır,
Tren yolculuğu ahh! ...Tren yolculuğu,
Başkadır, bambaşkadır...