Tren Yolculuğu Şiiri - Onur Coşkun

''tren yolculuklarına, aşka, özleme ve özgürlüklere...''

Sesi hasreti anlatan uçurum yanlı gidişler vurdu beni
Bir tren yolculuğunun anısıydı sana tek bırakabildiğim
Vasiyetim…

Kaç şiir döküldü bilsen gözlerimden dudaklarıma
Sevdası mahpus sevdası hayın sevdası darağacında sallanan
En tutsak yanımla kavuştum özgürlüğe

Özgürlük… trende camdan çıkarmak başını
Rüzgara inat
Özgürlük bu işte be
Hele birde ırmakların üstünden geçerken
Hele birde karışmışsa ırmak sesi trene
Ahhh hele birde senin haykıran susuşun karışırsa
Özgürlük bu işte be
Bir yandan yiğit bir türkü tutturursun
Sonra yakarsın yanık sesinle tütünü
Yar kokusu sarar. hasreti ciğerinde mahpus

Sonra tünele girersin
Kapkara, gözaltı karası, işkence karası
Hele birde geçmişsen işkencecinin tezgahından
kendi çığlığın tırmalar kulaklarını
hayaların acır, ölen arkadaşlarını düşünür direnirsin
direnirsin tünel biter
yiğitsin
yenersin karanlığı
ve tekrar rüzgar
başın camdan dışarıda
bir tütün daha
yar kokusu
mahpus, şiir

birden ineceğin yer gelir
senden çok uzak, bir yanı uçurum
ama rüzgar, getirir belki tütün kokusunu
açık bırak göz kapaklarını
dolar tütün kokusu, dolar dumanı uzak özgürlüklerin
bir damla gözyaşında gelirim yanına
şimdilik elveda

Sesi hasreti anlatan uçurum yanlı gidişler vurdu beni
Bir tren yolculuğunun anısıydı sana tek bırakabildiğim
Vasiyetim…