“Kadir. Neden uğraştın, bunca zahmet trene,
Benim çocukluğumda, ölçü alındı yine...
Sekiz yaşında ya var, ya on yaşında idik,
Mahallemiz: Kayalık, gelip- ölçene sorduk:..
Neden ölçüyorsunuz; sâhilden- Kayalıktan,
beklenmedik bir fırtınaydı gelişin...
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
Devamını Oku
uyandırdın sessizliğimi aysız gecelerde
yaralı bir deniz gibi hıçkırdığını
bir fanus altında sıkışıp kaldığını..
aşkla kenetlenen kalplerimizin..
me'yus olduğunu,bunaldığını
İlk işin, Tren olsun... yaz- oku- okut- iste!
Uçaklar arttı gökte, alan kalmadı Pistte...
Kanatlandı: Otobüs... hem de, on misli büyük,
Durdurun: Kamyonları! .. Tren ulaşsın: Pist
Kara deniz,Transit karayoluna kavuşacak diye 60 sene avutuldu ve bütün ödenekler yutuldu. Demekki doymamışlar . Şimdide yeme bahanesi olan Tren yolunu da bir 100 sene beklerler. Belediye meclisi ateş misali ne atarsan yutar siler süpürür sizler ve bizlerde bakarız.Onları doyuramadık mı hala?
Bu gün sayfamda izini gördüm ve öyle mutlu oldum ki..
Bu vesile ile sayfana bir dörtlük iz bırakıyorum.
Hayali büyüktür Kadir Yeter’in;
Trenini uçurdun, kondurdun piste.
Ağustosun üşür, yanar zemherin;
Hasreti topladın, bindirdin dosta.
En kalbii selamlarımla.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta