şairin 13 yaşında yaşadığı bir tren yolculuğunun öyküsü
eski trenler
bir dura bir kalkaydı
sabit hızla giderlerdi
durak aralarında
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Ben bu sözleri ne zaman okusam bu büyük edebiyatci Sarl Bodler,e hayranligimi ifade ederim ve diyor ki sair hakkinda; 'Bu fani dünyaya sürgün edilmis olup özlemini cektigi yüce almelere ucmak icin durmaksizin cirpinan,fakat ucmasina kanatlarinin büyüklügü engel olan bir yaratiktir!
Nerde o günler o keteler o vefalar ve o analar birde anılar...Tebrik ederim nasılda içlendim o muhteşem eli nasırlı anaları ve keteleri hatırlayınca...
Her okuduğumda beni trenle yolculuğa çıkartan bir şiir. Yüreğinize sağlık Yavuzcan....
Mine Öz
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta