şairin 13 yaşında yaşadığı bir tren yolculuğunun öyküsü
eski trenler
bir dura bir kalkaydı
sabit hızla giderlerdi
durak aralarında
Haliç'te bir vapuru vurdular dört kişi
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Devamını Oku
Demirlemişti eli kolu bağlıydı ağlıyordu
Dört bıçak çekip vurdular dört kişi
Yemyeşil bir ay gökte dağılıyordu
Deli cafer ismail tayfur ve şaşı
Ben bu sözleri ne zaman okusam bu büyük edebiyatci Sarl Bodler,e hayranligimi ifade ederim ve diyor ki sair hakkinda; 'Bu fani dünyaya sürgün edilmis olup özlemini cektigi yüce almelere ucmak icin durmaksizin cirpinan,fakat ucmasina kanatlarinin büyüklügü engel olan bir yaratiktir!
Nerde o günler o keteler o vefalar ve o analar birde anılar...Tebrik ederim nasılda içlendim o muhteşem eli nasırlı anaları ve keteleri hatırlayınca...
Her okuduğumda beni trenle yolculuğa çıkartan bir şiir. Yüreğinize sağlık Yavuzcan....
Mine Öz
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta