Garibim;
Ne bir güzel var avutacak gönlümü,
Bu şehirde,
Ne de bir tanıdık cehre;
Bir tren sesi duymaya göreyim,
İki gözüm
İki çeşme.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
çocuk yüreğimle şiir okuduğum zamanlarda içimi titreten ilk şiirdir bu.ve ezberimde olan ender şiirlerden.yalnız kaldıkça okuduğum,okudukça tutulduğum şiir...
Kutlama törenleri dışında ezberlediğim ilk şiir bu. Kimbilirdi ki yıllar sonra yalnızlığımın boğuculuğu içinde asansördeki insan sesiyle bile gözlerimin dolacağını ve dönüp bu şiiri daha bir içten kabulleneceğimi.. İyi ki duyurmuşsun sesini Orhan Veli, iyi ki bizi bize anlatacak bir şeyler bırakmışsın bizlere..
tren istasyonları hep hüzün verir bana, kırık hayatları anlatır.
gurbeti ve özlemi bu kadar sade anlatmak da şaire düşmüş.
bu dizeleri birebir yaşamış biri olarak ne diyebilirim ki...
aslında ustanın bir şiiri hakkında görüş belirtmek benim haddim değil ama bu şiirde kendi yalnızlığımı bulduğum için görüş belirtmek istedim.diğer şiirlerinde olduğu gibi yalın anlatımıyla ortaya bir şaheser çıkarmış usta...
yalnizligin ve ozlemin bu kadar yalin ve samimi bir anlatimina bu siiri okumadan once hic rastlamamistim!...
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta